Een satellietsysteem is een ruim begrip. De componenten die samen het begrip satellietsysteem definiëren zijn heel divers. Zo zijn er verschillende soorten satellietschotels verkrijgbaar die nog veel meer soorten LNB’s kunnen bevatten. Kortom genoeg componenten om eens nader te bekijken en aan de hand van duidelijke afbeelding de specifieke eigenschappen nader te bestuderen. Naast de diverse satelliet componenten zullen we ook aandacht besteden aan de techniek, niet te diep, maar net genoeg om de vakhandelaar te begrijpen en om de juiste vragen te kunnen stellen.
We zullen u ook laten zien hoe en met welke hulpmiddelen u een satellietschotel kunt uitrichten op de door u gewenste satelliet. Begrippen zoals azimuth, elevatie en kruispolarisatie klinken u straks niet vreemd meer in de oren.
Geostationaire baan
In oktober 1945 publiceerde Arthur C. Clark een wetenschappelijk artikel in het Brits radiovakblad ‘Wireless World’ over het uitzenden van een elektromagnetisch signaal naar het heelal, dat vervolgens door een kunstmaan zou worden teruggestuurd naar de aarde. In het artikel rekende Clark voor dat er op ongeveer 36 duizend kilometer boven de evenaar de omloopsnelheid en de draairichting gelijk moest zijn aan die van de aarde (11 duizend kilometer per uur). Hierdoor kunnen we op aarde de signalen van deze satellieten middels een vast opgestelde satellietschotel ontvangen zonder dat we om de paar minuten de satellietschotel opnieuw moeten gaan uitrichten.
In de Clark-belt, of geostationaire baan zweven anno nu honderden satellieten. Deze satellieten worden beheerd door een operator. Een satellietoperator zorgt er onder andere voor dat een satelliet niet gaat driften, oftewel dat de satelliet netjes op de voor hem gereserveerde positie in de geostationaire baan blijft (orbit positie). Een satelliet in een geostationaire baan ‘hangt’ nooit echt stil, maar zweeft rond in een denkbeeldige box. Zo’n box wordt ook wel co-locatie genoemd en het zorgt ervoor dat er meerdere satellieten op 1 orbitale positie geplaatst kunnen worden. Een co-locatie is een kubus van 144 bij 144 kilometer en doordat deze op 36 duizend kilometer van de aarde bevindt lijkt het op aarde één orbitale positie. Zo heeft Eutelsat drie satellieten op de HotBird 13 graden oost positie en SES-ASTRA vier satellieten op de 19,2 graden oost.